Na tej stronie znajdziesz mapę ulic Oslo do wydrukowania i do pobrania w PDF. Mapa drogowa Oslo przedstawia sieć dróg, główne drogi, trasy i autostrady Oslo w Norwegii.
Mapa ulic Oslo pokazuje całą sieć ulic i główne drogi w Oslo. Ta mapa ulic Oslo pozwoli Ci znaleźć drogę przez ulice Oslo w Norwegii. Mapa ulic Oslo jest do pobrania w formacie PDF, do druku i bezpłatna.
Aasta Hansteens vei (1A-3, 2-10) leży w Stovner, Oslo. Jest to droga prowadząca od Fossumveien do posterunku policji w Stovner. Ulica została nazwana w 1977 roku na cześć pionierki praw kobiet i artystki Aasta Hansteen (ur. 10 września 1824, zm. 1908). Abbediengen terrasse (1A-3,2-4) jest ulicą na przedmieściach Ullern, jak widać na mapie ulic Oslo. Ulica biegnie w kierunku północnym od skrzyżowania Harbitzalléen / Abbedikollen. Ulica otrzymała swoją nazwę w 1935 roku po farmie Abbediengen. Abbediengveien (1-21, 2-8) jest ulicą na przedmieściach Ullern. Ulica biegnie od St. Edmunds vei do Harbitzalléen. Ulica wzięła swoją nazwę w 1917 roku od farmy Abbediengen. Aasmund Vinjes vei (25-43, 26-40) to droga w Vinderen. Jest to droga willowa, która biegnie od Rasmus Winderens vei do Slemdalsveien i stacji Gaustad. W dolnej części drogi znajduje się ścieżka. Droga została nazwana na cześć autora Aasmunda Olavssona Vinje (ur. 1818, zm. 1870) w 1917 roku.
Damstredet to mała i wąska uliczka, znajdująca się w Oslo, w dzielnicy St. Hanshaugen. Damstredet udało się przetrwać w nienaruszonym stanie jako urocza część miasta, z dobrze zachowanymi i zamieszkałymi drewnianymi domami, obecnie jedna z niewielu ulic, która w autentyczny sposób zachowuje ówczesny małomiasteczkowy charakter Oslo. Damstredet została w większości zbudowana w latach 1810-1860, jako część ekspansji Oslo, która rozpoczęła się w tym czasie. Pierwszy dom, Solberg , został wzniesiony w 1756 roku przez rzeźbiarza Ole Meyera. Jego bratanek, rzeźbiarz Andreas Hansen Meyer, przejął go w 1767 roku, podczas gdy jego syn Ole, również rzeźbiarz, wzniósł kolejny budynek w 1838 roku. Geitmyrsveien (1-75, 20-76) to ulica w Oslo, położona w dzielnicy St. Hanshaugen, jak pokazano na mapie ulic Oslo. Ulica ma długość ok. 1,6 km. Biegnie od Ullevålsveien wzdłuż parku St. Hanshaugen (1-33), a na północ od parku oddziela dzielnice Lovisenberg i Valleløkken (34-54 / 63A), a następnie pomiędzy Lindern i Lovisenberg aż do Kirkeveien / Griffenfeldts gate (Oslo Ring Road 2), gdzie się kończy.
Heierstuveien (1-27, 2 (A) -42) to ulica w norweskiej stolicy Oslo. Heierstuveien znajduje się w dzielnicy Nordre Aker, a dokładniej na obrzeżach dzielnicy mieszkalnej Korsvoll. Heierstuveien ma około 285 metrów długości i biegnie od ulicy Taasenveien do ulicy Carl Kjeldsens vei, tak jak jest to zaznaczone na mapie ulic Oslo. Karl Johans gate (ulica Karla Johana), nazwana na cześć króla Karla Johana, jest główną ulicą miasta Oslo. W obecnym przebiegu łączy główny dworzec kolejowy w Oslo i Pałac Królewski, zmieniając nieco kierunek i szerokość w połowie drogi między nimi, przy Egertorget. Niels Juels Gate (1A-51, 2-70B) to ulica w dzielnicy Frogner w Oslo w Norwegii. Ulica została zbudowana w 1879 roku i nazwana na cześć admirała Nielsa Juela (1629-97). W pobliżu znajdują się takie ulice jak Svoldergata, Drammensveien, Bygdøy allant, Colbjørnsens gate, Gyldenløves gate i Briskebyveien. W 1932 roku przy tej ulicy została zbudowana ambasada Indii, zaprojektowana przez Gudolfa Blakstada i Hermana Munthe-Kaasa
Mapa drogowa Oslo pokazuje całą sieć dróg i autostrad Oslo. Ta mapa drogowa Oslo pozwoli Ci znaleźć drogę przez drogi i autostrady Oslo w Norwegii. Mapa drogowa Oslo jest do pobrania w formacie PDF, do druku i bezpłatna.
Norweska droga krajowa 161 (norw. Riksvei 161, zwana także Ring 2 lub Kirkeveiringen) jest ważną obwodnicą i ulicą biegnącą przez gęsto zaludnione części Oslo. Cała trasa jest oznakowana jako Ring 2, a nie droga krajowa 161, jak widać na mapie Oslo. Rozciąga się ona od Skøyen do Lodalen, co stanowi długość 9,7 km. Najważniejsze miejsca na trasie to Skøyen, Frogner, Majorstuen, Lindern, Sagene, Carl Berners Plass, Tøyen i Galgeberg. Ważne instytucje, takie jak Park Frognera, Norweska Korporacja Nadawcza, Szpital Uniwersytecki Ullevål i Uniwersytet w Oslo znajdują się wzdłuż lub w pobliżu tej drogi. Nazwy ulic to Drammensveien - Halvdan Svartes gate - Kirkeveien - Griffenfeldts gate - Marcus Thranes gate - Christian Michelsens gate - Finnmarkgaten - Kjølberggaten - Åkebergveien - St. Halvards gate - Kværnerveien.
Z Ring 2 korzystają zarówno samochody osobowe jak i komunikacja miejska. Ruch na tej trasie jest rozdzielony jedynie sygnalizacją świetlną i rondami. Droga jest połączona z głównymi autostradami, takimi jak trasa europejska E18, droga krajowa nr 4 i droga krajowa nr 190, jak pokazano na mapie drogowej Oslo. Większe części Ring 2 są bardzo zatłoczone w godzinach szczytu, z powodu niskiej przepustowości i wielu dużych skrzyżowań. Trasa była pierwotnie planowana jako czteropasmowa, ale w niektórych miejscach ma tylko dwa pasy. Cała trasa jest drogą z pierwszeństwem przejazdu, a ograniczenie prędkości wynosi 50 km/h. W zachodniej części trasy znajdują się garaże. Stacje benzynowe przy trasie znajdują się w Skøyen, Marienlyst, Fagerborg, Lindern, Carl Berners Plass i Tøyen.
Ring 3 lub Riksvei 150 (wcześniej znany jako Store Ringvei ) to główna droga szybkiego ruchu w Oslo, w Norwegii. Liczne istniejące wcześniej drogi okalające najgęściej zaludnione obszary Oslo stały się teraz obwodnicą o ograniczonym dostępie od jej punktu początkowego w Ryen, przez węzeł Sinsen, aż do Lysaker w Bærum, jak wspomniano na mapie drogowej Oslo. Węzeł Sinsen, gdzie Ring 3 łączy się z Trondheimsveien, został otwarty w 1962 roku. Wzrost ruchu był większy niż przepustowość węzła, dlatego też zbudowano most, który przekierował Trondheimsveien nad rondem. Dalszej przebudowy dokonano w 1992 roku, kiedy to lokalna linia tramwajowa została przekierowana poza węzeł przesiadkowy, oraz w 1994 roku, kiedy to Riksvei 150 została skierowana poniżej ronda. Norweski Zarząd Dróg Publicznych planuje połączenie tunelu Løren, planowanego tunelu nad Riksvei 150, z węzłem Sinsen pod koniec 2008 roku.